sztuka

Progresja narciarska dla początkujących – sytuacyjne skręty łodyg

Po co się męczyć?

Przejścia zakrętów są przerażające dla nowych narciarzy! Skręt równoległy wymaga „przewrócenia się” masy narciarzy lub zasadniczo swobodnego opadania w nowy zakręt, dzięki czemu narciarz może zmienić jeden zestaw krawędzi na drugi. Mostek tymczasowo poszerza podstawę podparcia narciarza i eliminuje potrzebę przewracania się masy w nowy zakręt.

Siły gromadzą się pod koniec skrętu, ułatwiając narciarzowi zachowanie równowagi na zewnętrznej narcie i równoległe poruszanie się wewnątrz nart.

Rozważania taktyczne:

Na początku można użyć trawersu, aby dać narciarzowi czas na zapewnienie równowagi i skupienie się na prowadzeniu nart pod górę równolegle.

Szybkość jest twoim przyjacielem! Zminimalizowaliśmy teren, aby zwiększyć pewność siebie i zmniejszyć potrzebę kontroli prędkości, ale teraz będziesz chciał jechać tak szybko, jak pozwala na to teren. Chociaż jest to sprzeczne z intuicją, prędkość często ułatwia życie na nartach, zwiększając siły, z którymi trzeba się balansować. Wraz ze wzrostem prędkości trudniej jest utrzymać klin, a narty naturalnie będą chciały jeździć równolegle. Nie walcz z tym!

Ostrożność:

Sytuacyjne skręty łodygi mogą być przydatne, jeśli wjedziesz nieco ponad głową, jednak zawsze najlepiej jest szukać terenu w granicach swojego poziomu umiejętności.

Wąski korytarz jest zazwyczaj najbezpieczniejszy.
Trawersowanie w celu zrównania nart z nartami jest odpowiednie tylko na bardzo cichej trasie o dużej szerokości, aby umożliwić ruch uliczny w celu uniknięcia przejeżdżającego narciarza.
Zawsze patrz na wzgórze przed wyjazdem!

Rozwiązywanie problemów:

Skoncentruj się na przesunięciu balansu na zewnątrz (zjazd) nart powinien zmniejszyć nacisk na wewnętrzną (pod górę) nartę i pozwolić na równoległe skręcenie wewnętrznej narty. Problemy z równowagą przód/tył mogą również ograniczać zdolność narciarzy do obracania siostrzyczki na śniegu